...en andere observaties op het Content Marketing en Storyteling Event
Het besef kwam toen ik vanavond mijn dochter van vier naar bed bracht en een verhaaltje voorlas. Over kikker en pad, reuzen en draken. Hier had ik nog wel wat meer van willen horen vandaag. Samen met mede-StoryDigger Sander was ik op het Content Marketing en Storytelling Event. Ik snap nu waarom het event twee titels heeft. Content Marketing en Storytelling zijn namelijk verschillende werelden.
Ster van de dag was Genevieve Meerburg met een strak verhaal over de ‘rise and fall’ van het verzekeringsmerk onna onna. Oprecht, vanuit zichzelf, een mooie spanningsopbouw en geen plichtmatige ‘lessons learned’ (‘als het goed is hebben jullie mijn belangrijkste lessen onthouden, anders was het geen goed verhaal’).
Genevieve Meerburg op het Content Marketing en Storytelling Event
Een ander verhaal dat mij geraakt heeft vandaag was het verhaal van Peter. Een zelfstandig marketing professional die door een ernstig fietsongeluk en een maandenlange revalidatie sinds een maand weer voorzichtig aan het werk was. In de stromende regen kwam zijn wiel in een vee-rooster terecht waardoor zijn linkerbeen verbrijzelde. Bijna was deze geamputeerd. Toen het gebeurde had hij net zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering opgezegd, na 12 jaar trouw te hebben betaald. Ondanks dat hij meer dan ooit het geld kon gebruiken, was hij veel kritischer geworden op het type werk wat hij aannam. Het ongeluk had hem veranderd: hij wilde alleen nog werk doen waar hij energie van kreeg.
Voor degenen die ook op het event zijn geweest en dit verhaal niet herkennen: dat klopt. Peter vertelde zijn verhaal tijdens de borrel. En wat had ik graag nog meer echte verhalen gehoord vandaag. Maar de keiharde constatering was ook dat content marketing staat voor een hoop gelul in de ruimte. Buckle up, hier een aantal termen die ik vandaag vaak hoorde langskomen: branded content, 360 inzetten van kanalen, engagement creëren, eyeballs tellen, influencers inhuren. Content marketing staat bijna gelijk aan een industrieel proces: content moet geproduceerd worden, het wordt door de kanalen gepropt en vervolgens moet de doelgroep deze ‘consumeren’. Eén spreker had het over ‘content pushen’. Je douwt het gewoon door de strot van de doelgroep, net als je bij een gans doet om foie gras te maken. Dit is alles waar content marketing volgens mij niet over gaat. Of zou moeten gaan.
Gelukkig waren er ook veel mooie voorbeelden. Volgens regisseur Martin Koolhoven zijn verhalen ‘een soort bootcamp voor het echte leven’. Aan de hand van scenes uit The Abyss en Drive toonde hij aan dat klassiekers ontstaan door één ‘defining scene’: één scene die het hele verhaal vertelt. Welke scene zou jij als bedrijf of merk willen laten zien?
Regisseur Martin Koolhoven op het Content Marketing en Storytelling Event
Xavier Feliu van Vodafone bracht ook mooie verhalen mee. Van de 78-jarige Ria en haar vriendin An uit Boxtel die voor het eerst een vliegtuig in gaan, stotterende kinderen die via een app leren rappen en zo hun stotteren te overwinnen en een WhatsApp dienst voor daklozen die zorgt dat ze snel hulp krijgen in geval van nood. Het blijft knagen of het heel anders was geweest als T-mobile dit had gedaan, maar vanuit de claim ‘Power to you’ zie ik wel de link. Bovendien had hij overtuigend bewijs mee dat de mate van aanbevelen onder klanten flink was gestegen. Om te onderstrepen dat het geen gemakkelijk proces was geweest, sloot hij af met de legendarische woorden: ‘A lesson from my grandma: It's like being pregnant: everybody congratulates you, but nobody knows how many times you got fucked'. Met zijn Spaanse accent zorgde dit voor een onvergetelijk moment.
Ok, de conclusie: ik heb vandaag parels gezien, maar ook monsters. De Dr Jekyll en Mr Hyde van de wereld van content marketing en storytelling. In houd me vast aan de parels en probeer een alternatief te bieden voor de monsters. Was het maar zo simpel als het voorlezen van het verhaal van kikker en pad, van de reuzen en de draken. Wacht, dat is het ook. Welterusten pap. Welterusten schat, morgen weer een verhaaltje.
